Toen ik de bijscholing “Stervensbegeleiding bij het oudere dier” bij de VHCN (school voor homeopathie) volgde moest ik weer denken aan een oud hondje dat ik in het verleden begeleid heb, Violet, een labrador met nierproblemen.
Violet: een Labrador met nierproblemen
De eigenaresse van Violet had het intake formulier uitgebreid ingevuld waardoor ik al wat voorinformatie had over deze hond. Het bleek dat Violet nog nauwelijks at en dronk, soms erg misselijk was, ze sliep veel en zonderde zich af. De eigenaresse was al diverse keren naar de dierenarts geweest en uit diverse testen bleek dat de nieren van Violet zeer slecht werkten. Ze had al een paar keer een infuus gehad omdat ze ook dreigde uit te drogen. Violet kreeg diverse medicatie en een aangepast dieet, toch werd het niet beter. Een natuurgeneeskundige inschakelen was dus het laatste redmiddel. Ik verwachte dan ook een zeer zieke hond aan te treffen. Maar gelukkig werd ik zeer enthousiast begroet door een lieve en vrolijke labrador. Fijn, want dat gaf weer hoop. Later in het consult bleek wel dat deze enthousiaste begroeting vooral mogelijk was door de mentale kracht die deze hond had. Het was voor mij en de eigenaresse een intensief en mooi consult.
Ik had de dag ervoor al via een foto op een energetische manier (dierentolk gesprek) contact gezocht met Violet. In het contact was ze zeer helder en opgewekt, ondanks dat ze fysiek echt op was en zich ook echt niet lekker voelde. Ze was zich vooral heel erg bewust van haar taak, namelijk haar eigenaresse steunen en beschermen. Toen ik dit de eigenaresse vertelde was ze geraakt door het verhaal. Ze had zelf namelijk het idee dat Violet zich wat terug trok van haar en ze vond het dan ook fijn om te horen dat dit voornamelijk lag aan het feit dat de hond zich niet lekker voelde, maar dat dit totaal niks te maken had met haar persoonlijk. Ik voelde juist heel veel liefde van Violet voor haar eigenaresse stromen.
Geef je dier een stem.
Helaas waren de nieren wel dusdanig beschadigd dat herstel met behulp van natuurlijke middelen niet mogelijk was. We hebben in gezet op het zoveel mogelijk verhogen van de levenskwaliteit en dus niet op herstel. We zagen dat er meer rust ontstond bij Violet, dat ze minder pijn had en minder misselijk was. Wel werd duidelijk dat Violet echt in haar laatste levensfase zat en dat eigenaar en hond dus naar het afscheid toe moesten gaan werken. Door het inzetten van specifieke oliën en energetische behandeltechnieken, zoals de jassentechniek, konden zowel hond als eigenaresse steeds meer gaan accepteren dat het einde er aan te komen zat en elkaar ook meer loslaten.
Uiteindelijk verslechterde de situatie van Violet zodanig dat we voelden dat opnieuw een dierentolkgesprek doen nodig was. En deze keer gaf de hond duidelijk aan dat ze er wel klaar mee was. Dat ze er aan toe was om het leven los te laten. Dit kwam gelukkig op het moment dat ook de eigenaresse dit ook steeds beter kon accepteren.
Violet legde op het moment dat de dierenarts kwam haar hoofd vol overgave in de handen van de eigenaresse. Het was voor de eigenaresse duidelijk Violet wist wat er aan te komen zat en ze had er vrede mee. Langer wachten met euthanasie zou echt voor lijden gaan zorgen en dit wilde Violet en haar eigenaresse niet.
De eigenaresse heeft de dood van Violet natuurlijk moeten verwerken en hier ging tijd overheen. Het afscheid was intensief en zorgde voor veel verdriet maar de eigenaresse gaf ook aan dat ze het ook als ook mooi en waardevol ervaarde omdat de hond 100% bij het besluit betrokken bleef. Ook na de dood van Violet heb ik nog eens contact gezocht met de hond. Want ook met overleden dieren kun je telepathisch communiceren en Violet had een hele mooie boodschap voor haar waar ze veel troost uit putte.
Je dier een stem geven in deze laatste en zware levensfase kan zeer waardevol zijn!