Inscharing van een nieuw paard in de kudde

Diego, een paardje met een verleden.

Het nieuwe jaar is net begonnen, ook even een tijd om terug te blikken op bijzondere consulten. Femke en haar kudde ken ik nu al best een tijdje. Zo leuk om de kudde zijdelinks te volgen. Hun leefgebied wordt ieder jaar weer mooier. Ik kijk daar vol verwondering en met een tikkeltje jaloezie naar.  

Helaas gebeuren er ook in haar kudde minder leuke dingen zoals het overleiden van haar lieve minipaardje Sverre. Het nieuw ontwikkelde mini-bos in haar browsing paddock is naar hem vernoemd. Sverre was Big Foot zijn maatje.

Nieuw paard in de kudde

Femke benaderde mij met de vraag of ik wilde helpen met de keus voor een nieuw paardje in de kudde. Nadat ik contact had gezocht met de kudde kwam sterk naar voren dat het nog te vroeg was. De kudde kon nog niet kiezen. Ze waren te druk bezig met het verwerken van het verlies van hun kuddemaatje. Over een aantal maanden wilden ze wel eens mee kijken maar nu nog niet.

Na verloop van tijd kwam de vraag opnieuw naar voren. Ditmaal met meerdere foto‘s van paarden die mogelijk de vrijgekomen plek in de kudde van Femke en Erwin mochten innemen. Ik heb opnieuw contact met de kudde gezocht. Met behulp van een foto heb ik ze laten kennis maken met de kandidaten. Een soort speed-date dus. En er kwam een duidelijke keus naar voren. Diego was het paard dat unaniem gekozen werd. Diego stelde zich voor als een paardje met een originele kijk op de wereld. Hij zag het zitten in de kudde te komen maar was wat bang voor Bowie. Die kon hem wel eens omver gaan lopen.

Nou dat hebben we geweten. Niet Bowie liep Diego omver. Nee, Diego ontpopte zich als een soort draak. Die liet niet met zich spotten. Hij zou direct wel even duidelijk maken dat Bowie maar ook Joy absoluut niet over hem heen zouden walsen. Hij was natuurlijk erg onzeker, voelde zich niet veilig en liet daardoor gedrag zien dat paste bij zijn emotie gebaseerd op zijn trauma.

Inscharingsproces

Femke heeft zich heel goed verdiept in het inscharingsproces en doet dat op een hele deskundige en paard-vriendelijke manier.  Ze heeft ook als geen ander oog voor het proces waar de paarden in zitten. Niks wordt overhaast en heftige confrontaties, die tot heel veel stress en trauma’s kunnen leiden, worden zoveel mogelijk vermeden.

Toch duurde het best lang en zelfs Femke begon te twijfelen of het goed zou komen. Diego zocht confrontaties met Joy en Bowie steeds op. Femke wilde ook niet dat de kudde te zeer te leiden had onder deze onbalans die Diego veroorzaakte. Ik heb diverse keren contact gezocht met de kudde. Bowie zag het niet meer zitten. Hij werd aangeraakt in een diepe onzekerheid en het veroorzaakte spanning bij hem.

En Diego bleek in zijn leven wat traumatische ervaringen te hebben meegemaakt. Hij werd meerdere malen omver gelopen door andere paarden en werd buitengesloten. Dus een vastgezette emotie van een diepe angst voor het niet kunnen aansluiten in een groep.

Herstel van individuele trauma’s

Zijn minimaatje, Big Foot is echter een hele evenwichtige ruin. Een klein paardje maar een geweldige uitstraling. Een wijs paard met een groot hart. Hij gaf aan niet weer zo’n zorgenkindje naast hem te willen waar hij voor moest zorgen. Het moest een krachtig paard worden die voor zichzelf kon opkomen. Dus hij zag Diego van af het begin zitten en heeft nooit getwijfeld aan Diego. Hij nam Diego onder zijn hoede en gaf hem duidelijke grenzen aan als hij te ver ging. Diego had die grens nodig om van daaruit op een zachte manier contact te leren maken.

Daarnaast heb ik ook een healing ingezet. In eerste instantie voor de hele kudde om de ergste stress weg te halen. En daarna voor Diego en voor Bowie individueel. Diego bleek echt snel te kunnen leren en loslaten. De vastgehouden frustraties en woede kon hij loslaten. Het zielsverlies dat hij had opgedaan tijdens eerdere confrontaties met paarden kon terug gehaald worden. Hierdoor leerde hij in een rap tempo dat hij ook vanuit zachtheid contact kon leggen met andere paarden (en met Femke en Erwin)

Bij Bowie kwam het proces van Diego best hard binnen. Hij heeft zich in het verleden, ver voordat hij bij Femke kwam, ook vaak niet gezien gevoeld. Hij was bang dat Diego het paradepaardje van Femke zou gaan worden. Diepe jaloezie en onzekerheid kwamen bij hem omhoog. Hij wilde alleen van Femke zijn niemand mocht daartussen komen. Maar tijdens de healingen kon hij dat loslaten.

Harmonie in de kudde

En moet je ze nu zien! Geweldig toch. Uiteindelijk staan ze gewoon vredig naast elkaar te eten en slapen.  En wat een geweldige omgeving voor dit kleine ventje Diego die zich zo dapper kan verweren. Hij loopt nu parmantig rond. Het is een creatief ruintje dat vol enthousiasme geniet van de verbinding die hij voelt met de mensen en dieren om hem heen. Het is hem gegund. En Bowie voelt zich niet achtergesteld, nee ook hij voelt zich geliefd. En Big Foot kan nu een gelijkwaardige relatie met hem opbouwen. Joy gaf in het begin aan dat Diego vrolijkheid zou brengen in de kudde. Lange tijd leek daar geen sprake van te zijn maar ik geloof dat Joy toch gelijk gaat krijgen!

Zie dit prachtige overzicht filmpje over dit mooie paardje en zijn kudde maatjes > https://youtu.be/b4rSI9udCdk

Als je je paard gaat verhuizen, wees je je er dan van bewust dat het inscharingsproces heel veel van een paard vergt. Pak het bewust aan en laat Femke je daarbij ondersteunen. Zij weet hoe het aan te pakken en welke stappen er gezet kunnen worden. En een dierentolkgesprek en/of healing kan je paard heel goed voorbereiden op en acceptatie van de veranderingen. Hierdoor wordt de stress sterk vermindert.